Hallo allemaal. Fijn dat ik hier mijn verhaal kan doen. Ik ben een man van 51 en al 30 jaar samen met mijn vrouw en we hebben 3 prachtige kinderen. Sinds 3 jaar merk ik ander gedrag bij mijn vrouw. Ze is vlugger geïrriteerd en afstandelijker geworden. Eerst dacht ik dat het allemaal te wijten was aan stress en een mindere fase on het leven. Vorig jaar september kwam er een dramatische wending. Na onze vakantie barstte ze in tranen uit en gaf aan gevoelloos te zijn.  Ze zei met name dat ze niet meer de gevoelens voor mij had die bij een relatie hoorden. Ze twijfelde dus of ze nog verder wilde met mij. Dat kwam nogal hard aan. Na enkele doktersbezoek en een start aan een behandeltraject kreeg ze de diagnose depressie. Het ging naar mijn mening langzaam de goede kant op maar vorige week kreeg ze een gigantische terugval en is weer terug bij af. Ze blijft ook maar zeggen dat ze van me houdt en me niet kwijt wil, maar van de andere kant zegt ze nog steeds het gevoel te missen en twijfelt over de relatie door te zetten. Terwijl ze wel nog knuffels wil. Ligt dit nou echt aan de depressie of niet. Ik ga er bijna zelf aan onderdoor. Ik weet niet meer hoe verder. Van de ene kant wil ik wachten op licht aan het eind van de tunnel want ik houd verschrikkelijk veel van haar en ons huisje boompje beestje, maar van de andere kant denk ik aan weggaan en na een tijdje mijn rust terug vinden. Dat laatste wil ik eigenlijk niet. Ik weet dat jullie mij geen oplossing kunnen geven, maar ik wilde voornamelijk mijn verhaal kwijt. Groetjes

Welkom op het forum.

Wat een lastige situatie Sunny
Zowel een depressie van je partner en het getwijfel over jullie relatie
kan ik voorstellen niet leuk te zijn ook voor jou.
Misschien zijn wat gesprekken met een relatie therapeut iets wat jullie kunnen proberen. Of 
elkaar wat ruimte geven om eens weg te zijn van elkaar als dat mogelijk is. 


Veel sterkte met jullie relatie

Allereerst welkom op het forum 

Ik kan je ook inderdaad geen oplossing geven maar ...

[quote pid='32246' dateline='1716484400']
Na onze vakantie barstte ze in tranen uit en gaf aan gevoelloos te zijn.  Ze zei met name dat ze niet meer de gevoelens voor mij had die bij een relatie hoorden... Ze blijft ook maar zeggen dat ze van me houdt en me niet kwijt wil...

[/quote]



Als ik het zo lees... dat van gevoelloos herken ik wel een beetje. Bepaalde dingen trekken me wel aan, sommige ook totaal niet (wat dan denk ik ook niet echt 'normaal' is denk ik zo, maar goed). Maar als ze blijft zeggen dat ze van je houdt, en niet kwijt wil ... het lijkt er op dat ze op de één of andere manier een soort van in de knoop zit met d'r zelf? Waarom? geen idee, maar als ze je toch niet kwijt wil is toch een positief iets.
Kan er verder ook niks zinnigs over zeggen aangezien ik nog niet eens een relatie heb met een hond of kat maar wellicht is een gesprek met een psycholoog een idee, of een relatietherapeut of hoe heet dat? 
Als jullie al zo lang samen zijn ... waarom dan ineens die ommekeer? Waarom vind / denkt ze dat? Geen idee.

In ieder geval sterkte en nogmaals, welkom

Ha Sonnyboy,

In een depressie gebeurt het dat je weet dat je van iemand houdt, maar je voelt het niet. Dat is voor alle partijen heel moeilijk. Depressie werpt je vooral terug op jezelf dat vreet al je energie. Ik hoop oprecht dat jullie er samen op een goede manier uitkomen! Veel sterkte voor beiden!

Maakt niet uit wat je vrouw zegt.  Dat gevoelsleven is totaal aan de kook geraakt. Luister er maar gewoon naar, maar neem het niet te letterlijk. 

Je vrouw is ziek, Het enige wat je kan doen is stabiel en naast staan en blijven. Mocht ze na het opknappen nog steeds dezelfde twijfel hebben dan is er pas wat anders aan de hand.

Liefs en sterkte