Dankje voor jullie lieve berichtjes!

@ Cyranno; ja ik snap het wel dat ze dat voorstellen, iets van dagbesteding of wat doen van vrijwillig werk kan je ook weer nuttig laten voelen en dat je wat onder de mensen bent.
Maarja, ik denk dat het moeilijk uit te leggen valt als je je zelf nooit zo gevoeld hebt dat het niet lukt.

@Mabel; handig omschreven, je kan als m'n vertegenwoordiger optreden haha (:
Als ze me even een tijdje 'pauze' laten houden kom ik uiteindelijk wrs toch wel weer met vanalles. Motivatie-
gebrek my ass!  Dan had ik uit mezelf ook niet persé nog iets van papiertje willen halen.. of ga ik niet rechtsom nog wat proberen als het linksom niet lukt

@don't know;  een diertje gaat ook een keer dood, je weet het idd. maar soms toch wel missen.. 
of in dit geval heel verdrietig dat ze zo'n pijn had
Ik probeer al wat te doseren met zo'n dingen. En ligt er ook aan hoe 'energieslurpend' anderen zijn haha. 
Nou ja, op zich ben ik ook redelijk graag wel op mezelf
en heb vaak echt zelfs wat tijd alleen nodig


Via hersenstichting kun je je inschrijven om mee te doen aan onderzoeken. Ik had me al eerder aangemeld dat ik wel mee zou willen doen en dan krijg je een mail als ze denken dat je mee kan doen aan een bepaald onderzoek. Eerdere mails met uitnodiging heb ik niet meegedaan omdat ik het zelf niet van toepassing vond. Eigenlijk hoop ik dat het ook andersom kan; ik zie een onderzoek wat ze doen (effect van (jeugd) trauma bij ontwikkelen depressie)  en zou daar wel graag aan mee willen doen maar nu is het dan maar afwachten of je gemaild word om mee te doen..

hoi Joy

gecondoleerd met het beestje 

en sorry dat ik nu pas reageer zo als je in mijn dagboek leest gaat het niet zo goed op het moment 

en typen in mijn dagboek lukt ook niet zo 

groetjes J

"You should get up, 'cause you got shit to do"

Dank voor je berichtje Mister

Ik lees mee in je dagboek, lastig dat het nu niet zo lekker gaat. Weet niet zo goed wat ik kan zeggen..
Hopelijk gaat het binnenkort weer beter 

Liefs!

Gisteren toch weer gesneden.. 
M'n meneer en ik hebben wat discussies
Ik twijfel nu heel erg of we elkaar maar moeten laten, niet omdat ik 'm niet graag zie, dat niet. 

Voor mij is het echt dat ik het niet meer kan opbrengen naar daar te gaan en zo'n last van allergie van z'n diertje. Zelf vind ik het ook heel verdrietig want het is een leuk beestje. Waarom ik dan wel allergisch ben voor katten en niet of minder voor andere dieren?
Bij mij is het nu stil in huis ..
Afgelopen week iets langer bij hem geweest en ik kreeg echt geen lucht meer ondanks dat hij zegt overal te stofzuigen, we beddenlakens schoon opdoen en de mauwert al verbannen is uit de slaapkamer, allerlei anti-allergie pillen/spray'tjes en homeopatische middeltjes die zouden moeten helpen en ikzelf al niks ga aaien en een beetje op afstand blijf 
Als ik in de tuin zit gaat het wel, maar na een tijdje binnen begint de allergie steeds erger te worden en hoe langer ik daar ben hoe beroerder ik me voel, alsof ik zwaar griep krijg, benauwd raak, ademnood
en ik de uren tel dat ik weer naar huis kan.

Maar dat hij z'n diertje weg zou moeten doen.. vreselijk

Ik stelde dan voor dat we daarmee het nog even laten om te gaan kijken voor samenwonen.
Hij zijn plek, ik het mijne. Dat we nog even een stapje terug doen. Elkaar terug iets minder zien en dan wat leuke dingen doen.
Maar dat neemt hij ook als afwijzing

Het voelt nu hoe dan ook pijnlijk. 
Ik ben verdrietig erover, ook om nog andere dingen
en denk erover maar weer terug iets van therapie te zoeken.
Die van de WMO heeft de komende tijd wat weken vakantie en zou een collega regelen maar ik gaf aan het dan liever te laten. Misschien dat ik met m'n POH dan weer wat extra afspraken kan plannen?

Lastige situatie. Als ik het zo lees, ivm de allergie lijkt me het ook niet echt een optie op samen te gaan wonen zolang dat beest er nog is. En wegdoen, tja, lastig. Lijkt me voor je meneer ook lastig als je aan de ene kant wil samen gaan wonen, aan de andere kant er toch aan gehecht ben (althans, lijkt me wel).
Ik snap ook wel dat je het hem dat dan gunt, maar dat hij dat als afwijzing ziet omdat je het eerst nog wil aankijken lijkt me dan weer een beetje té. Wellicht is hij gewoon teleurgesteld??
Zoals ik al zei, lijkt me lastige situatie. 

Hoelang 'woon' je eigenlijk al samen (tijdelijk é) en altijd al last van die allergie gehad of is het de ene keer erger?

Hoop dat jullie er uit kunnen komen en een oplossing vinden. En ... niet meer snijden é.