Ik zit in een hele erge depressie en heb enorm veel last van angstaanvallen. 
Ik heb het gevoel dat ik nergens terecht kan met mijn verhaal.
Wanneer ik dit wil vertellen aan mijn vriend zegt hij dat ik zaag en mij er maar moet overzetten. Dat hij het zelf al moeilijk genoeg heeft en erover zagen gaat me niets vooruit helpen.
Wanneer ik in de ochtend wakker word, heb ik direct een enorme angst aangezien mijn vriend zijn humeur heel erg kan schommelen.
Hij zegt dan kwetsende dingen tegen mij en snapt niet dat dit mij raakt.
Als ik zeg dat dit heel kwetsend overkomt voor iemand in een depressie dan zegt hij dat hij zich niet goed voelt en dat alles mijn eigen fout is.
Weet iemand raad voor mij?

Nee advies  heb ik niet, wel angstaanvallen , ik hou iedereen uit de buurt dan , bij kans op extra kwetsing. Gelukkig in die zin woon ik alleen. 

Misschien apart gaan slapen, zorgen dat je een eigen kamer hebt, als mogelijk. Of kun je elders terecht. 

Angst en depressie ijkt me nou niet iets waarbij het helpt om een strijd aan te gaan. 
Natuurlijk vind ik het gedrag van je vriend achterlijk en asociaal, maar daar heb je niet veel aan. 

Sterkte!

Nee advies  heb ik niet, wel angstaanvallen , ik hou iedereen uit de buurt dan , bij kans op extra kwetsing. Gelukkig in die zin woon ik alleen. 

Misschien apart gaan slapen, zorgen dat je een eigen kamer hebt, als mogelijk. Of kun je elders terecht. 

Angst en depressie ijkt me nou niet iets waarbij het helpt om een strijd aan te gaan. 
Natuurlijk vind ik het gedrag van je vriend achterlijk en asociaal, maar daar heb je niet veel aan. 

Sterkte!

Ik heb vooral angstaanvallen vanaf het moment dat ik word wakker omdat ik schrik heb voor het humeur van mijn vriend.
Wanneer ik mijn dochterje moet ophalen van school krijg ik ook extreme last door de vele mensen die aanwezig zijn en ik me dan in het hoofd haal dat ze me aanstaren omdat er iets 'mis' met me zou zijn.

Alvast bedankt voor je advies!