Hi allemaal,

Ik ben 24 jaar oud en heb sinds een klein jaar last van depressieve klachten. Ik ervaar sombere gevoelens, negatieve gedachten en ook angst. Dit kwam voor mij compleet uit het niets. 

Ik heb er niet elke dag last van, sterker nog soms een aantal dagen achter elkaar geen last. Ik ben in maart op vakantie geweest en heb de hele vakantie echt volop genoten. Ik leefde in het moment en vond het fantastisch. Ik werk 32 uur per week in een kleding boutique (veel socialiseren dus) en dit gaat mij prima af. Ik doe elk weekend sociale activiteiten met vrienden, ik sport 2 tot 3 keer per week, ik slaap goed en eet goed. Ik ervaar totaal geen vermoeidheid oid. Ik vind het belangrijk om mezelf te verzorgen en besteed ook redelijk wat tijd aan mijn uiterlijk. 

Dit komt allemaal totaal niet overeen met een depressie, kan het toch zo zijn? Ik sta op de wachtlijst om te starten bij een psycholoog. Ik functioneer prima maar voel me vaak erg ongelukkig en down. Herkent iemand dit?

Alvast bedankt!

---

Hi allemaal,

Ik ben 24 jaar oud en heb sinds een klein jaar last van depressieve klachten. Ik ervaar sombere gevoelens, negatieve gedachten en ook angst. Dit kwam voor mij compleet uit het niets. 

Ik heb er niet elke dag last van, sterker nog soms een aantal dagen achter elkaar geen last. Ik ben in maart op vakantie geweest en heb de hele vakantie echt volop genoten. Ik leefde in het moment en vond het fantastisch. Ik werk 32 uur per week in een kleding boutique (veel socialiseren dus) en dit gaat mij prima af. Ik doe elk weekend sociale activiteiten met vrienden, ik sport 2 tot 3 keer per week, ik slaap goed en eet goed. Ik ervaar totaal geen vermoeidheid oid. Ik vind het belangrijk om mezelf te verzorgen en besteed ook redelijk wat tijd aan mijn uiterlijk. 

Dit komt allemaal totaal niet overeen met een depressie, kan het toch zo zijn? Ik sta op de wachtlijst om te starten bij een psycholoog. Ik functioneer prima maar voel me vaak erg ongelukkig en down. Ook heb ik dagelijks de gedachte ‘wat is er nou zo leuk aan dit leven?’ Het is niet dat ik nergens meer van kan genieten, maar het voelt wel erg zwaar soms.  Herkent iemand dit?

Alvast bedankt!

Vrij herkenbaar inderdaad.
Alleen ik sport dan niet en eet en drink gezond, hmmm, ook niet echt denk ik.

Voor mij ook herkenbaar inderdaad. Voor mij was het dat er toch bepaalde aspecten van mijn leven niet helemaal klopten met wat nou echt bij me paste. Ik ben er nu nog steeds niet helemaal achter, maar ik heb wel wat meer richting. Het kan ook zijn dat er in het verleden dingen aan je zijn meegegeven waarvan je nu pas merkt wat voor een invloed die gehad hebben op je. Je kan proberen om op te letten welke gedachtes er nou precies voorbij komen als je weer somber bent. Wat voel je? Wat gebeurt er in je hoofd? 

Ik hoop dat je het kan vinden en hopelijk heb je iets aan de tips hierboven ♥️

Hey Willemijn,
Ik ben Nora (18). Ik herken me een beetje in je verhaal. Mijn depressie is niet uit het niets gekomen en ik struggle er al minstens een jaar of twee mee. Ik heb ook een vol leven met hobby's, een studie die ik interessant vind en vrienden, meestal kan ik slapen. Ik verzorg mezelf meestal prima, niet echt anders dan iemand anders van mijn leeftijd. Ik heb nog nooit gedaan aan automutilatie of iets dergelijks. Ik functioneer en heb gewoon blije momenten, maar op het eind van de dag ben ik niet gelukkig en voel ik me eenzaam en somber. Het voelt soms juist zwaarder omdat niemand het ziet. Ik denk dat het goed is dat je een psycholoog zoekt, want dan kan je misschien voorkomen dat die dingen waar je nu van houdt weggaan. Die zwaarte komt ergens vandaan en daar kan je het beste wat mee doen. Hopelijk kan je hier wat mee.

Groetjes, Nora